De weergoden zijn ons gunstig gezind. Een hittegolf blijkt geweldig om bepleisterde muren te laten drogen. De laatste dagen is de vochtigheid in huis gedaald van 78% naar 58%. Dat is net binnen de normale norm. Mijn vrees dat we in een hamam-jungle-schimmelhuis moeten wonen neemt dus geleidelijk af. 
De vloer van de living beneden moet ook nog wat opgekrikt en gestut worden, want één hoek is wat verzakt. Dat staat ook op het programma. Dat taakje is voor manlief, want in kruipkelders kruipen waar het krioelt van de spinnen, is voor mij een brug te ver (dan nog liever een scheve vloer en kinderen die met ongelijke benen opgroeien. De kruipkelder, 'that's a big no-no'.)
De vloer is altijd geboend geweest, maar de laatste jaren heeft hij geen onderhoud gehad. Volgens wat ik op internet lees, is boenwas niet aan te raden voor mensen met kinderen en huisdieren (tenzij ik mijn sociaal leven, dat nu toch al nihil is, blijvend hervorm en mijn katten en kinderen continu achtervolg met vod en boenwas in de hand).
Olie zou dus de voorkeur genieten.... maar blijkbaar is oliën niet mogelijk zonder dat de parket geschuurd wordt. Mayday, mayday. Een 100-jarige parket verprutsen, wil ik niet op mijn geweten hebben. Hiervoor ga ik dus professionele hulp inroepen. De andere kamers waar we zelf parket hebben gelegd, kunnen we zelf schuren en oliën.
We vorderen dus stilaan van werf naar huis. Dat is prettig na de 4 pittige maanden die we achter de rug hebben. Nog 26 dagen en dan mag ik in mijn hangmat een boek lezen, hoop ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten