Met wat liefde, aandacht en nieuwe dakpannen oogt onze statige dame al heel wat frisser. Bovendien is ze nu ook waterdicht, wat toch een prettig gevoel geeft vermits we binnen hard aan het werken zijn.
In een eerdere blog liet ik al weten dat de oorspronkelijke vloer niet te redden viel door een mix van hardnekkige égalisé en lijm. Na twee weken tegenstand gaf ik het op en zocht ik een andere oplossing.
Onder het motto 'maak van je vijand, je vriend', goten we er een nieuwe laag égalisé over. Een spannende bezigheid, want als er iets fout liep, zouden we een probleem van formaat moeten wegbikken. Maar de gietgoden waren ons goedgezind. Het werd een mooi egaal vloertje.
Met enthousiasme begonnen we aan een nieuwe taak. Het lijmen van een eiken parket - mét hightech kniebeschermers.
En tadaa...!
Dat we er een volwassen waterknie aan hebben overgehouden, kan de pret niet drukken. We zijn superblij met het resultaat.
Al dat werken vergt wel wat van een mens, maar we hebben dan ook een strakke deadline. 31 juli moeten we uit onze huidige woning vertrekken. Onze statige dame moet tegen die datum min of meer klaar zijn om ons te ontvangen. Spannende tijden, maar ik klaag niet. Ik wilde wat rock en rol in mijn leven, dat het af en toe heavy metal is, moet ik er maar bij nemen.
